Aresztowanie Adama Smitha-Connora: Atak na prawa człowieka

Podczas niedawnego wystąpienia na Monachijskiej Konferencji Bezpieczeństwa wiceprezydent Stanów Zjednoczonych J.D. Vance wyraził głębokie zaniepokojenie stanem demokracji oraz poszanowania praw człowieka w Europie, przywołując między innymi przykłady kryminalizacji modlitwy chrześcijańskiej.

W dzisiejszej Europie, która szczyci się swoimi – bliżej nie zdefiniowanymi wartościami, coraz częściej dochodzi do niepokojących incydentów, które rzucają cień na fundamentalne prawo do wolności religijnej. Jednym z takich przypadków jest aresztowanie Adama Smitha-Connora, którego historia stała się symbolem walki o prawo do wyznawania wiary w sposób otwarty i niezależny.

Sprawa Adama Smitha-Connora

Adam Smith-Connor, zwykły obywatel, został aresztowany za modlitwę w pobliżu kliniki aborcyjnej. Wydarzenie to jest przykładem na to, jak nowe regulacje mogą być nadużywane do tłumienia głosu chrześcijan. Adam Smith-Connor nie protestował w agresywny sposób, nie blokował wejścia, nie krzyczał – po prostu modlił się w Duchu. Jego aresztowanie jest nie tylko rażącą niesprawiedliwością, ale również naruszeniem podstawowych praw człowieka.

Wolność Religijna a Mat 6:4-6

Niektórzy chrześcijanie w odpowiedzi na tę niesprawiedliwość argumentują, że według Mateusza 6:4-6, Jezus zabraniał głośnej publicznej modlitwy. Argument zaprawdę dziwny oraz nieznany całym pokoleniom Chrześcijan, którzy od samego początku Chrześcijaństwa modlili się i głosili Słowo w odważny i bezkompromisowy sposób nie tylko w swoich kościołach oraz w swoich domach lecz również na placach i ulicach z przerwami jedynie w okresach historycznych w których Chrześcijaństwo było prześladowane przez wrogie wobec nich państwo lub kulturę w której przyszło im żyć. Warto jednak zrozumieć, że fragment Biblii instrumentalnie używany przez tych Chrześcijan nie zakazuje publicznej modlitwy, lecz odnosi się do intencji serca. Modlitwa powinna być autentycznym dialogiem z Bogiem, nie zaś obłudną póbą zaznaczenia swojej świętości. W przypadku Smitha-Connora, jego modlitwa była wyrazem osobistej wiary i troski o ochronę życia, a nie aktem pokazowym. Gdy Szczepan modlił się na głos a nawet „donośnym głosem” nikt nie oskarżał go o łamanie jakiegoś na prędce wymyślonego przykazania opartego na błędnym rozumieniu słów Jezusa z Mat 6:4-6.

Act 7:58-60 BW „A wypchnąwszy go poza miasto, kamienowali. Świadkowie zaś złożyli szaty swoje u stóp młodzieńca, zwanego Saulem. ⁽⁵⁹⁾ I kamienowali Szczepana, który się modlił tymi słowy: Panie Jezu, przyjmij ducha mego. ⁽⁶⁰⁾ A padłszy na kolana, zawołał donośnym głosem: Panie, nie policz im grzechu tego. A gdy to powiedział, skonał.”

Oto kilka fragmentów Nowego Testamentu, w których Jezus lub apostołowie modlą się w sposób wyraźnie słyszalny (publicznie lub na głos):

1. Jezus przy grobie Łazarza
   • Ew. Jana 11:41–42 (BW):„…Ojcze, dziękuję ci, żeś mnie wysłuchał. Ja wiedziałem, że mnie zawsze wysłuchujesz; ale powiedziałem to ze względu na lud, który stoi wokoło…”
     Tutaj Jezus modli się na głos, aby obecni mogli usłyszeć Jego słowa i zrozumieć, że dzieło dokonywane jest mocą Boga Ojca.
2. Modlitwa arcykapłańska Jezusa
   • Ew. Jana 17
     Cały rozdział przedstawia długą modlitwę Jezusa wypowiadaną w obecności uczniów. Choć nie jest powiedziane wprost, że była „głośna”, to uczniowie najwyraźniej ją słyszeli, skoro została zapisana.
3. Modlitwa Jezusa w Ogrójcu
   • Ew. Marka 14:35–36 (BW):„I odszedłszy trochę dalej, padł na ziemię i modlił się, aby, jeżeli to możliwe, ominęła go ta godzina. I mówił: Abba, Ojcze…”
     Chociaż nie wspomniano wprost o natężeniu głosu, ewangelista przytacza dokładne słowa Jezusa, co sugeruje, że byli świadkowie słyszący tę modlitwę.
4. Modlitwa Jezusa na krzyżu
   • Ew. Łukasza 23:34 (BW):„A Jezus rzekł: Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią…”
     Słowa te zostały wypowiedziane publicznie, na głos, wobec żołnierzy, przechodniów i innych świadków ukrzyżowania.
5. Paweł i Sylas w więzieniu
   • Dzieje Apostolskie 16:25 (BW):„O północy Paweł i Sylas modlili się i śpiewali Bogu hymny, a więźniowie ich słuchali.”
     Wyraźnie zaznaczono, że współwięźniowie słyszeli modlitwy i pieśni, co wskazuje na ich publiczny (głośny) charakter.
6. Modlitwa wspólnotowa w Jerozolimie
   • Act 4:24-31 BW „Ci zaś, gdy to usłyszeli, podnieśli jednomyślnie głos do Boga i rzekli: Panie, Ty, któryś stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich jest…”
     Po uwolnieniu Piotra i Jana, wspólnota wierzących zanosi wspólną, donośną modlitwę. Fragment opisuje wyraźnie, że wszyscy modlili się razem „jednym sercem i jedną duszą” — co sugeruje głośne, zbiorowe wołanie do Boga.

Powyższe przykłady pokazują, że modlitwy Jezusa i apostołów były często wypowiadane w sposób słyszalny (publicznie lub na głos), nieraz z myślą o słuchających ich ludziach.

Ochrona Wolności w Demokracji

Wolność wyznania jest niezbywalnym prawem w każdym demokratycznym społeczeństwie. Bez możliwości otwartego wyrażania swojej wiary, społeczeństwo nie może być uznane za wolne. Prześladowanie za modlitwę w duchu może by wskazówką, że rozpoczyna się prześladowanie Chrześcijan a prawa człowieka są łamane przez państwo niechętne Chrześcijanom. Aresztowanie Smitha-Connora pokazuje, jak łatwo można nadużyć prawa do ograniczenia wolności religijnej, co z kolei prowadzi do alienacji tych, którzy pragną żyć zgodnie z własnym sumieniem.

Troska o Zachodnią Demokrację

Zachodnia demokracja, która nigdy nie doświadczyła pełni totalitaryzmu, może nie być w pełni świadoma jego zagrożeń. Wolność słowa, zgromadzeń i wyznania są fundamentalnymi prawami, które chronią przed tyranią. Kiedy prawa te są naruszane, jak w przypadku Smitha-Connora, jest to sygnał ostrzegawczy dla całej społeczności demokratycznej. Zachód musi być czujny, aby nie pozwolić na erozję tych wartości, które są kluczowe dla jego tożsamości.

Apel o Dialog i Zmianę

W obliczu takich wydarzeń, konieczny jest dialog i refleksja nad polityką, która prowadzi do takich nadużyć. Chrześcijanie i wszyscy obywatele muszą wspólnie działać na rzecz ochrony wolności religijnej, aby przyszłe pokolenia mogły cieszyć się prawem do wyrażania swojej wiary bez strachu przed represjami. Wolność religijna nie jest przywilejem, ale prawem każdego człowieka, które powinno być chronione i szanowane w każdym demokratycznym społeczeństwie.

Mat 5:10-12 BW „Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie z powodu sprawiedliwości, albowiem ich jest Królestwo Niebios. ⁽¹¹⁾ Błogosławieni jesteście, gdy wam złorzeczyć i prześladować was będą i kłamliwie mówić na was wszelkie zło ze względu na mnie! ⁽¹²⁾ Radujcie i weselcie się, albowiem zapłata wasza obfita jest w niebie; tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.”

W kontekście ewangelicznego chrześcijaństwa, słowa Jezusa z Ewangelii według Mateusza 5:10-12 przypominają nam, że błogosławieństwo czeka na tych, którzy cierpią prześladowanie za sprawiedliwość. Historia Adama Smitha-Connora jest przypomnieniem, że walka o wolność religijną jest również walką o sprawiedliwość, o której mówił Chrystus.

Pastor Piotr Kirklewski

Piotr Kirklewski jest pastorem Kościoła Zielonoświątkowego „Boża Góra” w Boguszowie Gorcach. Zawodowo zajmuje się architekturą systemów informatycznych dla brytyjskich agencji rządowych oraz globalnych korporacji z sektora finansowego oraz energetycznego.