Tatuaże w świetle Biblii
Tatuaże stały się w dzisiejszych czasach popularną formą ekspresji obecną w różnych warstwach społecznych. Wiele osób decyduje się na tatuaże jako sposób na wyrażenie siebie, upamiętnienie ważnych wydarzeń czy też jako formę sztuki. Jednakże, dla chrześcijan, którzy szukają wskazówek w Piśmie Świętym kwestia tatuaży może budzić pewne wątpliwości. Warto zatem przyjrzeć się, co Biblia mówi na ten temat.
Starożytny kontekst zakazu w Starym Testamencie
Jednym z najczęściej przywoływanych fragmentów Biblii w dyskusji o tatuażach jest Księga Kapłańska 19:28. W tłumaczeniu Biblii Warszawskiej (BW) czytamy: „Nie będziecie nacinać ciała na znak żałoby po zmarłym ani nie będziecie się tatuować. Ja jestem Pan”. Ten werset brzmi surowo i na pierwszy rzut oka wydaje się jednoznaczny. Aby zrozumieć jego znaczenie, musimy cofnąć się do kontekstu historycznego.W czasach, gdy Bóg dawał te przykazania Mojżeszowi, Izraelici wychodzili z Egiptu i otaczali ich pogańskie narody – Kananejczycy, Egipcjanie czy Filistyni. Wśród tych ludów tatuaże miały charakter rytualny: służyły do czczenia bożków, oddawania hołdu zmarłym lub jako znak przynależności do kultu pogańskiego. Nacięcia na skórze były częścią żałobnych obrzędów, które mogły prowadzić do nekromancji lub idolatracji. Bóg, jako święty i zazdrosny o swą chwałę, chciał, by Jego lud pozostał odrębny. Zakaz tatuaży był więc częścią szerszego prawa ceremonialnego, mającego chronić Izraelitów przed bałwochwalstwem.
Chrystus wypełnia Prawo: Dlaczego ceremonialne zakazy nie obowiązują?
Dla chrześcijan kluczowe jest zrozumienie, że Jezus Chrystus zmienił dynamikę Prawa. Jak czytamy w Liście do Rzymian 10:4BW: „Albowiem końcem Prawa jest Chrystus, ku usprawiedliwieniu każdego, kto wierzy”. Chrystus nie zniósł Prawa, ale je wypełnił – Jego ofiara na krzyżu stała się ostatecznym aktem oczyszczenia, czyniąc niepotrzebnymi dawne rytuały. List do Galatów 3:23-25BW rozwija tę myśl: „Lecz zanim przyszła wiara, byliśmy strzeżeni pod strażą Prawa, zamknięci aż do objawienia się wiary. Prawo było naszym wychowawcą do Chrystusa, abyśmy z wiary zostali usprawiedliwieni. Lecz gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod wychowawcą”.
Chrześcijańska wolność: Sumienie ponad regułami
Paweł uczy o wolności w Chrystusie, z naciskiem na sumienie i miłość. W Ewangelii Marka 7:18-19 BW Jezus mówi: „Czy i wy jesteście tak nierozumni? Czy nie rozumiecie, że wszystko, co z zewnątrz wchodzi do człowieka, nie może go splamić? Bo nie wchodzi do serca, ale do żołądka, i wychodzi na zewnątrz, oczyszczając wszystkie pokarmy”. Tutaj Jezus ogłasza, że nie rytuały zewnętrzne, ale intencje serca decydują o czystości.
Jednak Paweł ostrzega w Rzymian 14:23BW: Lecz ten, kto ma wątpliwości, gdy je, jest potępiony, bo nie postępuje zgodnie z przekonaniem; wszystko zaś, co nie wypływa z przekonania, jest grzechem”. Jeśli tatuaż budzi w tobie wątpliwości, lepiej powstrzymać się – grzech tkwi nie w samym czynie, ale w braku wiary i pokoju w sercu. Decyzja należy do indywidualnego sumienia.
Modlitwa, motywacja i chwała Boża
Jak więc chrześcijanin powinien podejść do decyzji o tatuażu? Po pierwsze, z modlitwą i rozeznaniem.
Zastanów się: Jaka jest moja motywacja?
Czy to wyraz wdzięczności Bogu, upamiętnienie Jego łaski (np. cytat z Psalmu na skórze), czy może impuls chwili, pogoń za modą lub bunt?
Czy tatuaż pomoże mi świadczyć o Chrystusie, czy raczej stanie się przeszkodą – np. w relacjach z rodziną lub wspólnotą wierzących, którzy mogą go źle zinterpretować?
Pamiętaj o słowach z 1 Listu do Koryntian 10:31BW: „A tak, czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Bożą”. Nasze ciała są świątynią Ducha Świętego (1 Koryntian 6:19-20BW), więc każdy wybór powinien służyć Bogu, a nie ego.
Jeśli rozważasz tatuaż, pomódl się, porozmawiaj z zaufanym mentorem i upewnij się, że twoja decyzja buduje, a nie niszczy. W końcu, jak mówi Jezus, „po owocach ich poznacie” (Mateusza 7:20BW).
Niech twoje życie – z tatuażem czy bez – będzie świadectwem Chrystusa w świecie pełnym ekspresji.
O prześladowaniu ewangelików:
Kronika miasta Boguszów-Gottesberg (Boża Góra) – kliknij, aby dowiedzieć się więcej
Kirk Peter Johanson
