Wielkanoc to czas, gdy chrześcijanie na całym świecie świętują Zmartwychwstanie Jezusa – wydarzenie, które nie tylko potwierdza historyczność Jego życia, ale i stanowi fundament wiary. Często pojawiają się artykuły kwestionujące prawdziwość Biblii, twierdzące, że Jezus to postać wymyślona, a Ewangelie powstały długo po Jego czasach. Prawda o Jezusie pozostaje jednak niewzruszona wobec sceptycznych zarzutów, wspierana rzetelnymi dowodami historycznymi i teologicznymi. Jak możemy umocnić naszą wiarę w obliczu takich kontrowersji? Oto trzy kluczowe świadectwa, które potwierdzają autentyczność życia Jezusa i Jego zwycięstwa nad śmiercią.
1. Źródła pozabiblijne
Sceptycy, jak Elaine Pagels w artykule omówionym przez „New Yorker”, sugerują, że Jezus mógł być wytworem mitów, a opowieści o Nim to fikcja. Jednak nawet krytyczni badacze, jak Bart Ehrman, nie kwestionują Jego istnienia, wskazując na bogactwo źródeł historycznych spoza Biblii. Rzymski historyk Tacyt w „Rocznikach” opisuje ukrzyżowanie Jezusa pod Poncjuszem Piłatem, a żydowski uczony Józef Flawiusz wspomina Go w „Dawnych dziejach Izraela”. Te dokumenty, powstałe niezależnie od chrześcijańskich pism, potwierdzają, że Jezus był realną postacią, lepiej udokumentowaną niż wiele innych z I wieku. Co więcej, źródła te, pisane przez osoby nieprzychylne chrześcijaństwu, nie miały powodu, by fabrykować te wzmianki. Prawda o Jezusie znajduje mocne oparcie w tych świadectwach, które uwiarygodniają biblijne relacje i umacniają wiarę w historyczne podstawy chrześcijaństwa.
2. Wczesne powstanie Ewangelii
Krytycy, tacy jak Pagels, twierdzą, że Ewangelie powstały zbyt późno, by mogły być wiarygodnymi relacjami. Badania historyczne wskazują jednak, że teksty te spisano w ciągu kilkudziesięciu lat od śmierci Jezusa, co w realiach starożytności jest wyjątkowo bliskie opisywanym wydarzeniom. Ewangelia Marka, datowana na około 60-70 rok po Chrystusie, zawiera szczegółowe opisy miejsc, osób i zwyczajów, które współcześni mogli zweryfikować. Listy Pawła, pisane jeszcze wcześniej, już w latach 50., potwierdzają wiarę pierwszych chrześcijan w Zmartwychwstanie. Taka bliskość czasowa wyklucza możliwość stworzenia fikcyjnych opowieści, zwłaszcza że wielu świadków wydarzeń wciąż żyło. Prawda o Jezusie zyskuje wsparcie dzięki tym wczesnym dokumentom, które odzwierciedlają żywe wspomnienia uczniów i pierwszych wspólnot.
3. Unikalność Zmartwychwstania
Sceptycy często porównują Zmartwychwstanie do pogańskich mitów o umierających i powracających bogach, sugerując, że chrześcijaństwo zapożyczyło te motywy. Jednak, jak podkreśla N.T. Wright, chrześcijańska nauka o cielesnym zmartwychwstaniu jest unikalna i nie znajduje odpowiedników w starożytnych religiach. Uczniowie Jezusa, mimo prześladowań, więzienia i męczeńskiej śmierci, niezłomnie głosili, że widzieli Go żywego po ukrzyżowaniu. Przykład Watergate, gdzie spisek rozpadł się w ciągu tygodni, pokazuje, że kłamstwa nie wytrzymują presji. Wytrwałość apostołów, gotowych oddać życie za swoje świadectwo, świadczy o autentyczności ich wiary. Prawda o Jezusie jest umocniona przez tę niezwykłą odwagę, która zainspirowała powstanie chrześcijaństwa i zmieniła bieg historii.
Chrześcijańska apologetyka
Chrześcijańscy apologeci, tacy jak Lee Strobel i J. Warner Wallace, dostarczają przekonujących analiz na temat autentyczności Ewangelii. Strobel, były dziennikarz śledczy i ateista, w „Sprawie Chrystusa” bada źródła biblijne i pozabiblijne, dochodząc do wniosku, że wiara w Jezusa opiera się na solidnych faktach. Wallace, były detektyw kryminalny, stosuje metody śledcze, by wykazać wiarygodność świadectw apostolskich, analizując ich spójność i kontekst. Ich prace, choć często pomijane w mediach głównego nurtu, są łatwo dostępne i oferują odpowiedzi na pytania sceptyków. Te badania umacniają wierzących, pokazując, że chrześcijaństwo nie jest ślepą wiarą, lecz opiera się na dowodach.
Wspólnota Kościoła
W obliczu sceptycyzmu wspólnota wierzących staje się przestrzenią, gdzie wiara jest pielęgnowana i umacniana. Ewangeliczni chrześcijanie, opierając się na Słowie Bożym, znajdują siłę we wspólnym rozważaniu Biblii, modlitwie i dzieleniu się świadectwami. „Nie bójcie się, bo znam waszą wiarę” (Obj. 2:10, Biblia Warszawska) – te słowa przypominają, że Zmartwychwstanie daje odwagę wobec krytyki i zwątpienia. Wspólnota Kościoła, żyjąca wiarą w Zmartwychwstałego, staje się żywym dowodem na to, że prawda o Jezusie wciąż przemienia życie ludzi na całym świecie.
Niewzruszona prawda
Zmartwychwstanie jest sercem chrześcijaństwa – bez niego, jak mówi Wright, wiara traci sens. Paweł głosi: „Głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, dla Żydów wprawdzie zgorszenie, a dla pagan głupstwo, natomiast dla powołanych (…) moc Bożą i mądrość Bożą” (1 Kor. 1:23-24, Biblia Warszawska). Sceptyczne tezy, jak te w „New Yorker”, powtarzają stare argumenty, nie oferując nowych dowodów, które mogłyby podważyć biblijne świadectwa. Wielkanoc przypomina, że prawda o Jezusie jest nie tylko historycznym faktem, ale i duchową rzeczywistością, która wciąż inspiruje miliony do życia w nadziei i miłości.
Wiara na solidnych fundamentach
Trzy świadectwa – źródła pozabiblijne, wczesne Ewangelie i unikalność Zmartwychwstania – potwierdzają, że prawda o Jezusie jest niepodważalna. W obliczu sceptycyzmu Wielkanoc wzywa nas do odnowy wiary w Zbawiciela, który nie jest mitem, lecz żywym Panem. Niech ten czas świętowania zainspiruje nas do zgłębiania historycznych fundamentów chrześcijaństwa i głoszenia krzyża jako źródła nadziei i zbawienia dla świata.
Inspirowane przez: https://www.christianpost.com/voices/resurrection-dj-vu-skeptics-cant-beat-the-truth.html
