W świecie, który każdego dnia bombarduje nas tysiącem bodźców, rodzicielstwo stało się zadaniem trudniejszym niż kiedykolwiek. Technologia, media, kultura masowa, wszystko to konkuruje o uwagę dziecka, a często wręcz próbuje przejąć rolę wychowawcy. Dlatego dziś, bardziej niż w jakiejkolwiek wcześniejszej epoce, potrzebujemy odwagi i mądrości, by świadomie kształtować młode serca.
Dziecko nie rodzi się gotowe do zmierzenia się z całym ciężarem współczesnego świata. Potrzebuje przewodnika. Kogoś, kto pokaże mu różnicę między dobrem, a złem, sensem, a chaosem, prawdą, a iluzją. Tuzaczyna się odpowiedzialność dorosłych. Odpowiedzialność, której nie można delegować na algorytmy, media ani system.
Rodzic, dziadek, nauczyciel to oni są pierwszą linią frontu w walce o przyszłość młodego człowieka.
Dziecko nie potrzebuje „wszystkiego”. Dziecko potrzebuje struktury.
Potrzebuje granic, które nie tłumią, lecz porządkują świat.
Potrzebuje dorosłych, którzy potrafią powiedzieć „tak”, ale równie stanowczo „nie”.
Potrzebuje przekonania, że prawda istnieje, i że warto jej szukać.
To nie jest łatwe. Ale nic, co ma prawdziwą wartość, nie jest łatwe.
Warto w tym miejscu przypomnieć słowa Apostoła Pawła:
„Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi pożytek.” (1 Kor 10:23 BW)
Dzisiejszy świat daje dzieciom dostęp do wszystkiego, natychmiast, bez filtrów i bez kontekstu. Ale wolność bez mądrości prowadzi do chaosu. A chaos do cierpienia. Dzieci potrzebują nie tylko wolności, ale przede wszystkim drogi, na której uczą się, kim są i dokąd zmierzają.
Nie wystarczy chronić – trzeba prowadzić
Zbyt często mówimy o wychowaniu jedynie w kategorii zakazów. Ale prawdziwe wychowanie to przede wszystkim modelowanie życia. To codzienna lekcja pokory, pracowitości, lojalności, odpowiedzialności. Dziecko widzi wszystko. Uczy się nie tyle z tego, co mówisz, ile z tego, jak żyjesz.
Dlatego tak ważne jest, by dom był miejscem, gdzie panuje prawda. Nieprawda emocjonalna, względna, zmienna jak trendy w internecie, lecz prawda zakorzeniona w tym, co trwałe. W wartościach, które tworzyły cywilizacje i rodziny przez pokolenia.
Pismo przypomina nam:
„Wychowuj chłopca odpowiednio do drogi, którą ma iść, a nie zejdzie z niej nawet gdy się zestarzeje.” (Prz 22:6 BW)
To nie jest sugestia.
To jest duchowy i psychologiczny fakt.
Kultura współczesna ma coraz mniej odpowiedzi, a coraz więcej chaosu
I to właśnie powód, dla którego rodzice muszą mieć oczy szeroko otwarte. Nie wszystko, co jest „nowoczesne”, jest dobre. Nie każdy trend, idea czy treść jest neutralna. Niektóre popychają młody umysł w kierunku pewnej dezorientacji, w której dziecko zbyt wcześnie zaczyna zmagać się z ciężarem, którego nie powinno jeszcze dźwigać.
Dziecko nie potrzebuje dorosłych problemów.
Potrzebuje dorosłych przewodników.
Twoje dziecko potrzebuje bardziej Ciebie niż świata
Ono potrzebuje obecności. Rozmowy, patrzenia w oczy, wspólnej pracy, wspólnych obowiązków. Potrzebuje historii rodzinnych, opowieści o bohaterstwie, porażkach, nadziei. Potrzebuje fundamentu, na którym może budować.
Jeśli nie dasz mu fundamentu Ty, świat zaoferuje mu własny. Zwykle kruchy. Często sprzeczny. Nierzadko destrukcyjny.
Dlatego Jezus mówi tak ostro:
„A kto by zgorszył jednego z tych małych… lepiej by mu było, aby mu zawieszono kamień młyński u szyi.” (Mt 18:6 BW)
To nie jest groźba.
To ostrzeżenie.
To przypomnienie o ogromnej wadze odpowiedzialności.
Wychowanie to najważniejsza praca, jaką wykonasz w życiu
Możesz zbudować firmę, zdobyć prestiż, zgromadzić pieniądze, ale jeśli zaniedbasz serce dziecka, stracisz coś, czego nie da się odzyskać.
Wychowanie to codzienne budowanie człowieka.
Kształtowanie istoty, która pewnego dnia będzie podejmować decyzje, wpływać na innych, tworzyć rodzinę, zmieniać świat.
I właśnie dlatego warto walczyć o każde serce.
Z miłością.
Z mądrością.
Z odwagą.
Bo dobro nie dzieje się przypadkiem.
Dobro zawsze jest owocem świadomego wysiłku.
O prześladowaniu ewangelików:
Kronika miasta Boguszów-Gottesberg (Boża Góra) – kliknij, aby dowiedzieć się więcej
Kirk Peter Johanson
