Kultura „woke”: od ideologii do kontrrewolucji

Kultura „woke”, wywodząca się z postmodernistycznych teorii filozoficznych rozwijanych we Francji, rozkwitła w Stanach Zjednoczonych, przenikając z akademickich debat do mediów, polityki, korporacji i życia codziennego. Z postulatów równości i sprawiedliwości społecznej przekształciła się w agresywną ideologię, promującą zmianę płci u nastolatków, radykalny aktywizm LGBT oraz bezkrytyczną akceptację migracji. Podzieliła społeczeństwa, wpływając na debatę publiczną, politykę tożsamości i relacje międzyludzkie. Ostatnie lata, zwłaszcza prezydentura Donalda Trumpa, przyniosły kontrrewolucję wobec ruchu „woke”.

Korzenie ideologii „woke”

Michel Foucault, urodzony w 1926 roku w Paryżu, rozwijał filozofię postmodernistyczną, krytykując medycynę, system szkolnictwa i więziennictwo. Jacques Derrida wprowadził relatywizm postmodernistyczny, argumentując, że wszystko jest względne. Jean-François Lyotard, urodzony w Wersalu, krytykował oświecenie, a Jean Baudrillard skupiał się na kopiach i imitacjach we współczesnym świecie.

Na uniwersytetach w latach 80. i 90. pojawiły się kierunki studiów takie jak Gender Studies, Postcolonial Studies, Queer Studies, Fat Studies, Disability Studies i Neurodiversity Studies. W USA wykuwały się obszary ideologii „woke”, w tym genderowy i queerowy. Judith Butler, autorka „Uwikłani w płeć”, uważała płeć za konstrukt społeczny. Robin DiAngelo, autorka „White Fragility”, twierdziła, że białość jest konstruktem społecznym i rasistowskim. Ibram X. Kendi, czarnoskóry autor, oskarżał białych o wynalezienie wirusa HIV.

Wpływ na społeczeństwo

Ruch fat-feminizmu proklamował otyłość jako pozytywny fenomen, a krytyka otyłości była nazywana fat-fobią. W Kanadzie liberalna polityka narkotykowa, prowadzona od ponad 20 lat, doprowadziła do wzrostu liczby zgonów z powodu przedawkowania. „Woke” ewoluowało do postrzegania prostytucji i sutenerstwa jako form dyskryminacji, a chrześcijaństwo było krytykowane, podczas gdy islam był broniony.

Cancel culture, czyli kultura kasowania, stała się powszechna na kampusach amerykańskich. Dr Kathleen Stock, brytyjska filozofka, została ofiarą nagonki na Sussex University za sprzeciw wobec ustawy o samoidentyfikacji płci. Redaktor The New York Times Adam Rubenstein i publicysta Matthew Iglesias doświadczyli ataków za swoje wypowiedzi. Zwolennicy „woke” obalali pomniki, uznając za rasistów i faszystów byłych prezydentów USA, Winstona Churchilla i Karola Darwina.

Polityka i media

Kultura „woke” przeniknęła do mediów, polityki i korporacji, zdobywając poparcie partii demokratycznej w USA, laburzystów w Wielkiej Brytanii, zielonych w Niemczech, Platformy i Lewicy w Polsce oraz liberalnej partii Kanady. J.K. Rowling została zaatakowana za wsparcie Mayo Forstater i krytykę terminologii dotyczącej płci. Transseksualna Szkotka Isla Bryson, skazana za gwałty, trafiła do kobiecego więzienia, co doprowadziło do upadku premier Nicolai Sturgeon w 2023 roku.

Protesty Black Lives Matter po zabiciu George’a Floyda przerodziły się w przemocowe zamieszki, a aktywiści BLM żądali zmniejszenia funduszy dla policji. Ruch MeToo, choć miał na celu walkę z molestowaniem, został wykorzystany do zdobycia popularności w mediach społecznościowych. Korporacje wprowadzały programy DEI (Diversity, Equity, Inclusion), faworyzując czarnoskórych i transseksualistów.

Kontrrewolucja

Donald Trump, krytykując ruch „woke”, wygrał wybory prezydenckie w 2024 roku, pokonując Kamalę Harris, która wspierała ruch zmiany płci i Black Lives Matter. Trump zakazał finansowania zmiany płci u osób niepełnoletnich z funduszy federalnych. Finlandia, Szwecja, Dania i Wielka Brytania wprowadziły zakazy zmiany płci u niepełnoletnich. W sporcie wprowadzono zakazy udziału mężczyzn w kobiecej rywalizacji.

Organizacje LGBT zaczęły odchodzić od transseksualizmu, zakładając nowe organizacje LGB. W Europie zaczęto ograniczać migrację i programy DEI. Uniwersytety i korporacje, takie jak Stanford University, University of Texas, University of Florida, Wal-Mart, McDonald’s, Boeing, Toyota i Caterpillar, zaczęły rezygnować z programów DEI.

Refleksje z perspektywy ewangelicznego chrześcijaństwa

Kultura „woke”, choć miała dobre intencje, degenerowała się, stając się narzędziem walki o wpływy i władzę. Jej wpływ na społeczeństwa zachodnie osłabił ich kondycję ekonomiczną i intelektualną, ułatwiając penetrację wpływów obcych mocarstw, takich jak Rosja i Chiny.

Z perspektywy ewangelicznego chrześcijaństwa, warto przypomnieć słowa z Biblii Warszawskiej: „Nie bądźcie podobni do świata tego, ale przemieniajcie się przez odnawianie umysłu waszego, abyście mogli rozpoznać, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe” (Rzymian 12:2). Ideologia „woke” często sprzeciwia się tym zasadom, promując relatywizm moralny i odrzucając tradycyjne wartości.

Innym ważnym fragmentem jest: „Albowiem chociaż Boga znali, nie chwalili Go jako Boga i nie dziękowali Mu, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmione zostało bezrozumne ich serce” (Rzymian 1:21). Kultura „woke” prowadzi do zaćmienia serca, gdyż odrzuca Boże prawdy na rzecz ludzkich ideologii.

Wreszcie, warto zacytować: „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj” (Rzymian 12:21). Kontrrewolucja wobec „woke” powinna opierać się na chrześcijańskich wartościach miłości, prawdy i sprawiedliwości, a nie na nienawiści czy przemocy.

Podsumowanie

Kultura „woke” stała się symbolem podziałów i konfliktów w zachodnich społeczeństwach. Jej wpływ na życie codzienne, politykę i media jest niezaprzeczalny, ale również niebezpieczny. Kontrrewolucja, prowadzona przez takich przywódców jak Donald Trump, pokazuje, że społeczeństwa są gotowe do obrony tradycyjnych wartości i odrzucenia ideologii, która prowadzi do chaosu i upadku. Z perspektywy ewangelicznego chrześcijaństwa, kluczowe jest trzymanie się prawd Bożych i zwalczanie zła dobrem, aby przywrócić moralny porządek w świecie.