Image: iStock/Javier_Art_Photography”
Powołanie do duchowej dyscypliny
Jako uczniowie Pana Jezusa Chrystusa, zostaliśmy powołani do pełnienia służby z najwyższą dyscypliną i oddaniem naszemu Zbawicielowi. Każdy, kto wyznaje Chrystusa, wie, że duchowy rozwój nie jest czymś, co dzieje się samoistnie. Gdy tylko zaniedbamy duchową dyscyplinę, nasz postęp zostaje zahamowany, a my zatrzymujemy się lub cofamy się w duchowym wzroście.
Usprawiedliwienie i uświęcenie
Wierni osiągają pewien poziom relacji z Bogiem przez wiarę w Jezusa, co nazywamy usprawiedliwieniem. Jest to jednorazowy akt, który ma miejsce w chwili nawrócenia. Niemniej jednak, nasza ciągła praca nad upodobnieniem się do Chrystusa w codziennym życiu, znana jako uświęcenie, jest procesem trwającym przez całe życie. Usprawiedliwienie daje nam fundament, ale uświęcenie to nieustanne dążenie do świętości.
Wyzwania wynikające z braku dyscypliny
Każdy chrześcijanin ma przed sobą obszary, w których może rozwijać posłuszeństwo i dyscyplinę, dążąc do coraz większego upodobania Panu. Jesteśmy wszyscy dziełami w trakcie tworzenia.
Czy w twoim życiu istnieją sfery, które przez brak duchowej dyscypliny mogą prowadzić do problemów?
Brak dyscypliny może skutkować skomplikowanymi wyzwaniami.
Bóg, jak napisano w 1 Liście do Koryntian 14:33, „nie jest Bogiem nieładu, lecz pokoju”, dlatego istotne jest, aby nasze myśli były poddane kontroli Ducha Świętego. Zdrowe myślenie jest kluczowe dla zdrowia duchowego.
Przykład Piotra: wiara i zwątpienie
Przypomnijmy sobie Piotra, który pewnej nocy na jeziorze próbował iść po wodzie do Jezusa. Początkowo jego umysł był skupiony i pełen wiary, lecz gdy zaczął zwracać uwagę na wiatr, strach wziął górę i zaczął tonąć. Podobnie, w noc, gdy Jezus został zdradzony, Piotr trzykrotnie zaprzeczył, że jest jednym z uczniów Chrystusa, co pokazuje, jak strach może osłabić naszą wiarę i determinację.
Samokontrola w duchowym wzroście
Duchowy rozwój wymaga nieustającej samokontroli. Księga Przysłów 25:28 mówi: „Jak miasto zburzone, bez murów, tak człowiek, który nie panuje nad sobą.”
Wierzący są umacniani przez Ducha Świętego, aby oddać swoją wolę woli Bożej. Codzienna lektura Pisma Świętego, modlitwa, wspólnota z innymi wiernymi, służba bliźnim oraz posłuszeństwo Panu to praktyki, które sprzyjają duchowej dojrzałości.
Rola Boga i nasze wysiłki
Jak nauczał Paweł w Liście do Filipian 2:13, „Bóg sprawia w was i chcenie, i wykonanie, dla swej dobrej woli”, a nasze myśli i słowa często ujawniają naszą zdolność do kontrolowania siebie w danym momencie. Aby utrzymać nasze myśli na właściwych torach, jesteśmy wezwani, jak mówi Paweł, do brania „do niewoli każdą myśl, aby była posłuszna Chrystusowi” (2 List do Koryntian 10:5).
Wzrost w łasce Chrystusa
W ten sposób, żyjąc w duchowej dyscyplinie, możemy nieustannie wzrastać w łasce i poznaniu Jezusa Chrystusa, dążąc do pełni Jego podobieństwa. To ciągły proces, który wymaga zaangażowania, ale przynosi owoce w postaci coraz głębszej relacji z Bogiem i większej dojrzałości duchowej.
