Doktryna Wyboru w Piśmie Świętym

Wśród wielu nauk chrześcijaństwa, doktryna wyboru często staje się źródłem nieporozumień i kontrowersji. Apostoł Paweł w swoich listach starał się wyjaśnić tę złożoną kwestię wiernym w Efezie i Rzymie. W Liście do Efezjan (1:11) podkreśla, że zostaliśmy przeznaczeni do zbawienia zgodnie z wolą Bożą, podczas gdy w Liście do Rzymian (8:28) zapewnia, że Bóg współdziała ku dobremu z tymi, którzy Go miłują, a którzy zostali powołani według Jego postanowienia.

Doktryna wyboru nie jest powszechnie rozumiana, a wielu wierzących podchodzi do niej z rezerwą. Kluczowe jest aby podejść do tej nauki z pełnym zaufaniem do Słowa Bożego, a nie kierować się ludzkim rozumowaniem. Częstym błędem jest mylenie wyboru z predestynacją do potępienia. Pismo Święte wyraźnie stwierdza, że zasługa zbawienia należy wyłącznie do Boga, natomiast odpowiedzialność za potępienie spoczywa na człowieku.

W 1 Liście do Tymoteusza (2:4) czytamy, że Bóg pragnie zbawienia dla wszystkich ludzi i dojścia do pełnej prawdy. Apostoł Piotr w 2 Liście Piotra (3:9) zapewnia, że Pan jest cierpliwy względem nas, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, ale aby wszyscy doszli do nawrócenia. Te wersety jasno pokazują, że Bóg nie przeznacza nikogo do wiecznego potępienia, lecz pragnie zbawienia dla wszystkich.

Doktryna wyboru, jak podkreślał Fryderyk Spurgeon, jest głęboko zakorzeniona w Piśmie Świętym i nie może być usunięta ani ignorowana. Dla wielu jest to jedna z najsłodszych i najbardziej błogosławionych prawd, mimo że niektórzy mogą się jej obawiać z powodu braku zrozumienia.

Każdy człowiek staje przed wyborem: czy jest częścią Bożego planu zbawienia, czy odrzuca jedyną drogę, którą Bóg dla niego przygotował.

Podsumowując, doktryna wyboru jest nieodłącznym elementem biblijnego nauczania o zbawieniu. Wymaga ona od nas zaufania do mądrości i woli Bożej, a także uznania, że Bóg pragnie zbawienia dla wszystkich. Dla wierzących to nauka pełna pocieszenia i nadziei, pokazująca, że zbawienie jest darem od Boga, a nie ludzką zasługą.