Współczesne nauczanie chrześcijańskie łączy pojęcie hojności z tradycyjnym podejściem do dziesięciny, która polega na przekazywaniu 10% dochodu na rzecz Kościoła. Choć niektórzy przyjmują tę nową perspektywę, warto dostrzec, że biblijna hojność opisana w Nowym Testamencie znacznie wykracza poza zasady dziesięciny zawarte w Starym Testamencie.
Prawdziwa hojność, nauczana przez Jezusa i apostołów, wcale nie opiera się na oddawaniu jedynie części nadmiaru. Wymaga ona przekształcenia serca, które często skłania się do dawania nie z obfitości, lecz z potrzeby.
Wykraczanie poza dziesięcinę: Nowe zobowiązanie przymierza
Dziesięcina, nakazująca Izraelitom oddanie 10% dochodu na wsparcie Lewitów, ubogich oraz świątyni, nie odzwierciedla nowotestamentowego ideału, który promuje całkowite oddanie Bogu. Przykład wdowy z Ewangelii Marka 12:41-44 pokazuje, że Jezus ceni nie wartość daru, lecz postawę serca. Podkreśla, że prawdziwa hojność nie jest mierzona ilością, ale poświęceniem.
Dawanie dziesięciny jako minimalny standard
Niektórzy twierdzą, że ponieważ Nowy Testament nie zniósł dziesięciny jako zasady moralnej, stanowi ona pewien standard dawania. Można ją traktować jako punkt wyjścia, jednak wezwanie do hojności w Nowym Testamencie wymaga znacznie więcej. Hojność przekracza 10% i zachęca nas do pełnego oddania.
Jezus w Łukasza 14:26 podkreśla, że uczniostwo wiąże się z rezygnacją z dóbr materialnych, relacji, a nawet życia. Apostoł Paweł w 2 Liście do Koryntian 8 chwali macedońskie kościoły za hojne datki pomimo biedy, pokazując, że prawdziwa hojność wynika z poświęcenia.
W 2 Koryntian 9 Paweł opisuje zasadę siewu i żniwa: „Kto sieje skąpo, ten i żąć będzie skąpo”. Hojne dawanie prowadzi do duchowych plonów. Przykład bogatego młodzieńca (Marka 10:17-22) ilustruje, że Jezus wzywa do całkowitego oddania, a nie tylko przestrzegania przykazań czy dziesięciny.
Wielu myli hojność z przekazywaniem jedynie nadwyżek, podczas gdy Nowy Testament wzywa do ofiarności, która sięga głębiej i czasami wymaga poświęcenia z naszych własnych potrzeb.
Kluczowe wnioski na temat hojności:
1. Hojność przewyższa dziesięcinę: Nowy Testament wzywa do większej ofiarności.
2. Prawdziwa hojność mierzona jest poświęceniem, a nie kwotą.
3. Hojność jest częścią radykalnego uczniostwa, wymagającego pełnego oddania.
4. Wsparcie finansowe jest wyrazem zaufania do Bożej opatrzności.
5. Hojność przynosi duchowe obfitości i radość z głębszej relacji z Bogiem.
Hojność to nie tylko dawanie, lecz postawa serca, zakorzeniona w wierze i służbie Bogu.
